Bu bank okulun arkasında olmasına rağmen bizim sınıfın penceresi oraya baktığı için millet, gözlerine sokmak için orda yalnız başıma oturduğumu düşünüyordu. Ya da ben öyle hissediyordum demeliyim. Tüm öğle arası bankta oturmama rağmen canım sıkılmıyordu. Ben transa geçiyorum herhalde; ama bunu ben bile anlamıyorum. Onlara nasıl anlatayım? Yok yağmurudur bank ıslanır, yok kömürüdür bank üstünü simsiyah eder. Tabi bi de sınıfta çok gürültü oluyor evladım, artık kaldırmıyor kafam. :P Bunla mı uğraşacağım dedimmm...
Eski mekanım yenilendi!
Evet belki önceki daha güzeldi, belki burda oturacak yer yok, belki buranın manzarası da yok; ama seviyorum burayı.
Bu ara yeni mekanım bura. Kendi kendime konuştuğum, mesaj yazdığım, milletten saklandığım (evet çok popülerim, herkes peşimde, o yüzden saklanıyorum : P) yer bura :) 12 lerin katına çık, sola dön, pencere kenarındaki, tüm ağırlığını bir bacağının üstüne veren, gri kapşonlu bi kız görürsen (kesin görürsün!) o benim... Öyle omzuma dokunmaya filan kalkışma. Korkarım morkarım... Transtayız şurda Allah Allah... Elimin tersiyle çarpabilirim suratına. Benden söylemesi.
Transa geçmene sebeb i hikmet nedir acaba?
YanıtlaSilYa anlatırım da... Yanlış bi şey söylemekten korkuyorum aslında. Ve deli olduğumun düşünülmesinden :)
YanıtlaSilBiliyor musun delilik veliliktir aslında. Onun için b.ir .başkasının seni deli yerine koyması ise kendi deliliğinin delilidir. Bence bsen süpersin. Enerjini toplayıp, toplayıp sanata dönüştürebiliyorsun. Herkes kendine baksın. Bu dersler arasınad iki satır da olsa yazı yaıp, profösyonel fotoğraf çekmek bir fedakarlıktır. Bunu görmemezlikten gelenler de nankörlük durumuna düşerler.
YanıtlaSilYok ben daha veli olmadım, onu biliyorum :)
YanıtlaSilBöyle düşündüğünüz için teşekkür ederim... :)
Velilik yaşla değil başla olgunlaşıyor. Ucukluk ise detaycılığın getirdiği bir ayrıntıdır.
YanıtlaSil