Umre...

Günlerden can sıkıntısı aylardan haziran. Okul bitti... Bittiğini anlamadım bile aslında. Umrumda da olmadı pek. Ah bi daha göremeyeceğim demedim hiçbiri için. En iyi ben bilirim, istersen görürsün yine istersen bağlantın kesilmeyebilir. Piyano parmaklı kızı görünce özlediğimi hissettim sadece... Bi de Arzuhan baloncuk çıkarmıştı ben de fotoğrafını çekmiştim. Güya 18 yaşındayız hee... Arzuhan iki dakikada güldürme ustası. Maşallah.

Yaklaşık 3 gündür 1 gün ileriden yaşıyorum. Çok feci bir his ve günlere göre ders programım değişince çok kötü oluyor. Geçen de yolun yarısından döndükten sonra bu gün yarın ders olduğunu unutmanın verdiği şevkle vs vs. Hava çok sıcak kısaca. :p

Umre ye gideceğiz İnşallah. Bu gün konferansı vardı, güzeldi. İlginçti. Gidince nasıl olacağını merak ediyorum. Şu sıcaklar aklıma takılıyor. Çok pişer miyiz ki ya? Serin olur İnşallah... Gerçi olmayacak duaya amin demek mi oldu bu? Olmayacak dua var mıdır ki? Bence yağmur bile yağabilir :) Yağsa güzel olur. Fotoğraf çekmek de serbestmiş. En çok sevindiğim şeylerden biri bu. Hala yıllar önce gördüğüm yağmur sonrası mermerden yansıyan Kabe resmini unutamıyorum, belki benzerini çekmek bana da nasip olur.

 

 Bu da güzelmiş, az önce buldum. Google keşke aklımızdaki resme yakın resimleri de bulabilse...

Sırt çantalarını seviyorum. Betül le gördüğümüz kırmızı sırt çantasını hala unutmadım. Güzeldi, aslında onu takmak için yeterli cesaret de yok bende. Ama aklıma takılıverdi niye bilmiyorum. Tuhaf gerçekten. :S

Riyal, para birimi. Ama oyun parası gibi falan geliyor.

Bazen bazı insanlar beni sinir ediyor. Umre de adam bunları umursamamamızı söyledi. Gerçekten Umre nin bende bi şeyler değiştireceğini hissediyorum. Tekerlekli sandalyedeki Fatma'nın "0 km!" diye bağırışı geliyor aklıma. Gerçekten tüm günahlarım affolur mu... Sanki hafiflerim gibi geliyor. Bu gün omzumun üstünde beni izleyen melekleri düşündüm. İlginç geldi bi kez daha. Aslında biliyoruz ama hayatımıza oturtmuyoruz. O meleklerin beni sürekli izlediğini düşününce o kadar çok günahım gözüme battı ki... Mutlu olamıyorum.

En son mutluyken bi resim çizmiştim. Güzel olmuştu. En azından bence...

Son zamanlarda pek günlük de yazmıyorum.

Bu gün çalışmak olmayan acımı hafifletti gibi hissettim. Evet son şıktır benim için çalışmak. Elimde yapacak bi şey kalmayınca yaptığım şeydir genelde. Aslında sevmiyor değilim de başka şeyleri daha çok seviyorum problem orda.

Bi tane velet de otursun yazsın belki kafası yerine gelir dedi galiba. Gelmeyo arkideş. Öyle bi gitmiş ki geri gelmeyo. (bu nerenin şivesi bilen varsa söylesin)

Karnım acıktı. İnatla yemiyorum. Yemeyeceğim de. Açlıktan ölene kadar. Bırakmazsanız nefesimi tutarım diyip ölen kadın gibi. Çok kilo aldım ya ondan. Ve buna zeki de değilim zaten diye devam edesim var, geçen sefer öyle yapmıştım. Bu yalan aslında. Kendime de söylediğim bi yalan. Özel dersle haksız rekabet yapsam da zeki olduğumu ben de düşünüyorum. Çok da zeki değilim ama... Abartmanın alemi yok. Ya da Allah yardım ediyor bilmiyorum.

Bu gün İslam ın kurallarını bilimsel açıklamalarını duyunca daha çok özümsediğimizi fark ettim. Yanlış... Fazlaca riyakarca.

Kendimi öylece bırakmak istiyorum. Hiç bi şey düşünmemek, umursamamak. Gerçekten buna ihtiyacım var. Lüzümsuz yere yükleniyoruz zaten bi çok şeyi. Pardon HER ŞEYİ! Bi şey istemiyorum şu an. Kendim ve diğerleri için.

Belki gelirim belki gelmem.

Gidiyorum.